Wstęp: Ocena zawodowego narażenia na WWA jest dokonywana w Polsce na podstawie pomiarów stężeń wybranych związków w powietrzu na stanowiskach pracy i odniesienia otrzymanych wyników do obowiązujących wartości normatywów higienicznych. Obowiązujące obecnie w tym zakresie akty prawne są niespójne, co jest powodem trudności w ich interpretacji. Cel pracy: Celem pracy było oznaczenie stężeń WWA w środowisku pracy podczas różnych procesów przemysłowych, a następnie ich analiza mająca na celu wykazanie istnienia (lub braku) różnic między wartościami sum iloczynów stężeń i współczynników siły działania rakotwórczego (SDR) WWA wymienionych w rozporządzeniach Ministra Pracy i Polityki Społecznej oraz Ministra Zdrowia. Metody: Próbki powietrza pobierano podczas produkcji: elektrod grafitowych, aluminium, koksu, opon, a także w czasie budowy dróg. Stężenia WWA w pobranych próbkach powietrza oznaczano techniką HPLC. Wyniki: Uzyskane dane wskazują, że różnice między wartościami sum iloczynów stężeń 9 i 8 WWA oraz ich współczynników SDR są niewielkie, niezależnie od procesu technologicznego. Dla żadnego z objętych badaniami procesów przemysłowych nie stwierdzono istnienia różnic istotnych statystycznie między wynikami uzyskanymi z uwzględnieniem stężeń 11, 9 i 8 związków. Wnioski: Brak istotnych statystycznie różnic między będącą podstawą oceny narażenia zawodowego sumą iloczynów stężeń 8 lub 9 WWA i ich współczynników SDR oraz obecność wśród 9 WWA z wykazu NDS związków niesklasyfikowanych jako rakotwórcze wydają się stanowić podstawę do rozważenia możliwości zastąpienia tej listy WWA listą związków wyszczególnionych w rozporządzeniu Ministra Zdrowia. Zaproponowana zmiana przyczyni się do uzyskania spójności obu aktów prawnych bez negatywnych konsekwencji dla dokonywanej oceny narażenia zawodowego w odniesieniu do tej grupy związków. Jednoczesne usunięcie z wykazu NDS odrębnych wartości normatywnych dla benzo(a)pirenu i dibenzo(ah)antracenu wyeliminuje istniejące obecnie problemy interpretacyjne. Med. Pr. 2009;60(3):179-185