Wstęp: Celem badania było wskazanie psychospołecznych stresorów występujących w środowisku pracy, które w sposób znaczący wpływają na występowanie absencji chorobowej. Materiał i metody: Badanie przeprowadzono w losowo wybranej grupie 233 kobiet zatrudnionych w placówkach pocztowych na terenie dużej aglomeracji miejskiej na stanowisku asystenta i sprzedawcy pocztowego. Dane o absencji chorobowej dotyczą lat 2004-2006. Czynniki psychospołeczne zostały zmierzone Kwestionariuszem do Subiektywnej Oceny Cech Pracy autorstwa Dudka i wsp. (21). Ryzyko absencji chorobowej (HR) szacowano, stosując model regresji Coxa odrębnie dla krótkich przypadków absencji (1-9 dni), dla przypadków trwających 10-29 dni oraz 30 dni i więcej. Wyniki: Istotny wpływ na ryzyko absencji krótkotrwałej wykazały zmienne: wielkość placówki pocztowej - w urzędach zatrudniających 8-12 pracowników ryzyko jest o 50% niższe niż w placówkach mniejszych (HR = 0,49; 95% CI: 0,27-0,90); nieprzyjemne warunki pracy (brud) - wpływają na wzrost ryzyka (HR = 1,30; 95% CI: 1,12-1,50). Na zwyżkę ryzyka przypadków absencji 10-29-dniowych słaby wpływ wykazały np. wymaganie długotrwałej czujności, odpowiedzialność materialna czy reżim przerw w pracy. Ryzyko absencji długotrwałej istotnie zwiększało się w przypadku zatrudniania przez urząd 16-25 osób w porównaniu do mniejszych placówek (HR = 2,92; 95% CI: 1,09-7,82), w sytuacji gdy obciążenie obowiązkami pozazawodowymi oceniane było jako duże (HR = 2,97; 95% CI: 1,34-6,62) bądź umiarkowane (HR = 2,22; 95% CI: 1,11-4,44), oraz w przypadku ciasnoty na stanowisku pracy (HR = 1,21; 95% CI: 1,00-1,47). Wnioski: Analizy wykazały istotną rolę powodujących stres psychospołecznych warunków pracy w kształtowaniu się absencji, co może stanowić podstawę do tworzenia programów przeciwdziałania absencji poprzez ograniczenie niekorzystnych warunków i właściwości pracy. Med. Pr. 2009;60(4):259-271