Med. Pr. 2003;54(1):17-21 |
DEVELOPMENT OF CARPAL TUNNEL SYNDROME AFTER BEING CERTIFIED AS AN OCCUPATIONAL DISEASE |
ROZWÓJ ZESPOŁU CIEśNI NADGARSTKA (ZCN)PO STWIERDZENIU CHOROBY ZAWODOWEJ |
Petr Brhel, Jaroslav Dufek, Alena Ríhová, Marie Bartnická |
Abstract
Autorzy przeprowadzili badania osób z zespołem cieśni nadgarstka, uznanym jako choroba zawodowa. Badania prowadzono na Morawach Południowych w Republice Czeskiej i objęto nimi grupę 76 kobiet i 64 mężczyzn. Wiek badanych zawarty był w przedziale od 21 do 64 lat, średnia wieku wynosiła 48,7 lat. Od stwierdzenia choroby zawodowej upłynęło od 2 do 14 lat. U 93 osób przyczyną choroby zawodowej było nadmierne obciążenie aparatu ruchu i nerwów kończyn, u 12 uszkodzenia spowodowane nadmiernymi drganiami. W pozostałych przypadkach przyczyną zespołu cieśni nadgarstka był współudział obu czynników etiologicznych. Po stwierdzeniu choroby zawodowej znaczna większość badanych (137, spośród 140) została przesunięta na inne stanowisko pracy. 53%badanych uznało ubytek swego zdrowia za trwały. 28% podało pogorszenie zdrowia, a tylko 19% uznało poprawę lub wyleczenie. Z powodu zawodowego ZCN 86 osób poddało się operacji. Porównanie wyników badania elektrofizjologicznego przeprowadzonego w czasie stwierdzenia choroby zawodowej z badaniem kontrolnym wykazało statystycznie istotną poprawę przewodzenia pobudzeń przez włókna ruchowe nerwu pośrodkowego. Przewodzenie włókien czuciowych uległo niewielkiej poprawie (statystycznie nieznaczniej). Badanie elektrofizjologiczne potwierdziło całkowity powrót do normy tylko u 18 osób.Key words
occupational diseases, occupational neuropathy, carpal tunnel syndrome