Archive

---

Med. Pr. 2003;54(5)

EVALUATION OF THE PROPHYLACTIC ANTI-RABIES VACCINATION PROGRAM FOR ADULTS CARRIED OUT BY THE CENTER FOR RABIES PREVENTION IN BIAŁYSTOK, 1992-2001

OCENA SZCZEPIEŃ PROFILAKTYCZNYCH PRZECIW WŚCIEKLIŹNIE PRZEPROWADZONYCH W LATACH 1992-2001 U DOROSŁYCH W OŚRODKU PROFILAKTYKI WŚC

Jolanta D. Ostrowska2, Joanna Zajkowska1, Waldemar Krupa2, Sławomir Pancewicz1, Maciej Kondrusik1, Sambor Grygorczuk1, Teresa Hermanowska-Szpakowicz1 1 Z Kliniki Chorób Zakaśnych i Neuroinfekcji Akademii Medycznej w Białymstoku 2 Z Poradni Antropozoonoz i Chorób Zawodowych wraz z Punktem Szczepień Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego im. K. Dłuskiego w Białymstoku

Abstract

Wstęp. Wścieklizna występująca sporadycznie bądź w postaci epizoocji wśród zwierząt dziko żyjących jest potencjalnym zagrożeniem dla człowieka. W związku z tym u osób, które miały kontakt ze zwierzętami podejrzanymi bądź chorymi na wściekliznę należy rozważyć zastosowanie szczepień ochronnych. Materiał i metody. W Ośrodku Profilaktyki Wścieklizny w Białymstoku w latach 1992ś2001 konsultowano 2005 narażonych osób po kontaktach ze zwierzętami chorymi lub podejrzanymi o wściekliznę. Z tej liczby do profilaktycznych szczepień przeciwko wściekliźnie zakwalifikowano 719 osób, co stanowiło 35,86%. Wyniki. Potwierdzenie choroby ustalono u 45% podejrzanych zwierząt. Najwięcej pacjentów poddano szczepieniom z powodu pogryzienia bądź oślinienia przez wściekłe lub podejrzane o wściekliznę psy (42,28%), bydło domowe (19,05%), lisy rude (18,64%), koty (6,95%). W pojedynczych przypadkach były to szczury (3,62%), nietoperze (1,53%), wiewiórki (0,56%). Uszkodzenia ciała najczęściej dotyczyły rąk (60%) i podudzi (ok. 29%). Spośród osób poddanych szczepieniom profilaktycznym 63% stanowili mężczyśni, a 37% kobiety, mieszkańcy wsi ś 62,47%, miasta ś 36,63%. Szczepienia za pomocą szczepionki Imovax Rabies Vero wykonywano w dniach 0, 3, 7, 14, 28 od chwili ekspozycji, nie obserwując poza odczynami miejscowymi poważniejszych odczynów poszczepiennych. Wnioski. 1. Mimo rozpoczętej i kontynuowanej profilaktyki wścieklizny u zwierząt dzikich nie obserwuje się spadku ilości szczepień poekspozycyjnych u ludzi na terenie miasta i powiatu Białystok. 2. Największy odsetek szczepień (68,28%) jest następstwem kontaktu ze zwierzętami domowymi chorymi na wściekliznę lub podejrzanych o nią. 3. Wydaje się, że zakończenie pełnego uodpornienia przeciw wściekliśnie zwierząt dzikich spowoduje spadek konieczności prowadzenia szczepień u ludzi.

Key words

rabies, prophylactic vaccination