Wstęp. W pracy przedstawiono analizę skuteczności metod fizjoterapii zastosowanych w wybranej populacji górników wraz z oceną obciążenia ich układu ruchu oraz analizą skutków pracy w takich warunkach. W wyniku przeprowadzonych badań stwierdzono, że najczęściej zgłaszanymi dolegliwościami układu ruchu były dolegliwości dotyczące odcinka lędźwiowo-krzyżowego kręgosłupa. Materiał i metody. Badaniem ankietowym objęto populację 51 górników w wieku 28-75 lat (średnio 54 lata) leczonych fizjoterapeutycznie w przykopalnianej przychodni w pierwszym kwartale 2003 r. Wyniki. Najwięcej zgłoszeń dotyczących tych dolegliwości pochodziło od górników, których praca wymagała częstego pochylania się. Na podstawie danych klinicznych stwierdzono, iż główną przyczyną bólu tej okolicy ciała były zmiany zwyrodnieniowe. Analizując związek pomiędzy wiekiem a występowaniem dolegliwości bólowych stwierdzono, że najwięcej zgłoszeń dolegliwości pochodzi od grupy górników w wieku od 46 do 55 lat, gdzie na jednego ankietowanego przypadały dwa zgłoszenia. Natomiast badając zależności występujące pomiędzy występowaniem dolegliwości bólowych a stażem pracy stwierdzono, że dolegliwości ze strony narządu ruchu pojawiły się już w okresie nieprzekraczającym pięciu lat pracy. Wnioski. Z przeprowadzonych badań wynika, że po zastosowaniu leczenia fizykalnego odczuwanie bólu pochodzącego z narządu ruchu zmniejszyło się u badanej populacji średnio o 2,83 punktów w skali od 0 do 10. Najskuteczniejszą metodą w leczeniu zmian zwyrodnieniowych w ocenianej populacji okazała się magnetoterapia.