Wstęp. Celem pracy była analiza sytuacji zdrowotnej pod względem występowania zawodowych chorób zakaśnych i inwazyjnych w Republice Czeskiej i określenie długoterminowych trendów. Materiał i metody. W latach 1996ś2000 stwierdzono w Republice Czeskiej 1906 przypadków zawodowych chorób zakaśnych i inwazyjnych, co stanowiło 18% ogółu chorób zawodowych stwierdzonych w tym okresie. 74% poszkodowanych stanowiły kobiety. Wiek chorych wahał się w granicach od 16 do 79 lat, przeciętnie 39,2±11,9 lat. Wyniki. Według klasyfikacji uwzględniającej rodzaj działalności społeczno-gospodarczej zakładów pracy, przeważały zawodowe choroby zakaźne i inwazyjne u pracowników służby zdrowia, pracowników zatrudnionych w rolnictwie, myślistwie i gospodarce leśnej. Najwięcej chorób zostało stwierdzonych w Czechach Wschodnich. Zawodowe choroby zakaźne i inwazyjne przenoszone z człowieka na człowieka stanowiły 68%, choroby odzwierzęce 29%, a choroby tropikalne 3% ogółu zawodowych chorób zakaźnych i inwazyjnych. Wśród chorób przenoszonych z człowieka na człowieka dominowały: świerzb, wirusowe zapalenie wątroby (WZW) i gruźlica. Wśród chorób odzwierzęcych natomiast grzybice skóry, różyca i krętkowica kleszczowa. Pracownicy, którzy wyjechali do pracy w krajach tropikalnych lub subtropikalnych zapadali najczęściej na malarię, amebiozę lub wirusowe zapalenie wątroby typu A. Wnioski. Zawodowe choroby zakaźne stanowią nadal istotny problem zdrowotny, zwłaszcza u pracowników służby zdrowia. Przebieg i prognoza większości tych chorób jest dobra, chociaż niektóre mogą przechodzić w postaci przewlekłe i wywoływać poważne następstwa zdrowotne. Med. Pr. 2003;54(5):529-533