Archive

---

Med. Pr. 2007;58(5):439-447

DIAGNOSTICS OF LYME DISEASE

DIAGNOSTYKA BORELIOZY

Jacek Gąsiorowski, Elżbieta Witecka-Knysz, Brygida Knysz, Hanna Gerber, Andrzej Gładysz

Abstract

Pomimo długiego czasu, jaki upłynął od identyfikacji krętka Borrelia burgdorferi i postępu w badaniach nad biologią, kliniką i diagnostyką boreliozy, ta jednostka chorobowa nadal przysparza wielu problemów głównie diagnostycznych, co często prowadzi do błędnego rozpoznania choroby i/lub wdrożenia niepotrzebnego leczenia. W pracy przedstawiono analizę aktualnych danych na temat diagnostyki boreliozy, ze zwróceniem szczególnej uwagi na ograniczenia diagnostyczne i właściwą interpretację wyników. W rutynowej diagnostyce boreliozy najbardziej przydatne są testy pośrednie, bazujące na poszukiwaniu swoistych przeciwciał w klasach IgM i IgG. Diagnostykę laboratoryjną boreliozy rozpoczyna się od testów przesiewowych, które charakteryzują się wysoką czułością,ale niską swoistością, co stwarza prawdopodobieństwo uzyskania wyników fałszywie dodatnich. Wszystkie osoby, u których wynik badania uzyskanego w teście przesiewowym jest dodatni, powinny mieć wykonane badanie testem potwierdzającym. Umożliwia to wykluczenie osób zdrowych z wynikami fałszywie dodatnimi i wykrycie chorych z wynikami prawdziwie dodatnimi. Med. Pr. 2007;58(5):439ś447

Key words

diagnostics, Lyme disease, screening test, confirmation test