Od dawna wiadomo, że stres może inicjować narastające stopniowo i utrzymujące się długotrwale zmiany czynnościowe w ośrodkowym układzie nerwowym. Jednym z ich przejawów jest modyfikacja - zwiększenie lub zmniejszenie - wrażliwości organizmu nie tylko na stresor inicjujący, lecz także na inne stresory. W licznych badaniach eksperymentalnych wykazano, że stresogenne doznania, powodowane np. przez wystawienie na stresor fizyczny czy psychiczny, mogą skutkować długotrwałą zmianą wrażliwością na stresor chemiczny i odwrotnie. Celem niniejszej pracy jest zwrócenie uwagi na implikacje tego faktu dla badań epidemiologicznych i doświadczalnych nad zdrowotnymi skutkami narażenia na substancje chemiczne, a także w stanowieniu standardów higienicznych narażenia. Med. Pr. 2008;59(2):171-178