Wstęp: Zanieczyszczenia pyłowe emitowane podczas wykonywania prac remontowo-budowlanych stanowią jedno z największych zagrożeń dla zdrowia występujących w branży budowlanej. Za najbardziej pyłotwórcze procesy uznaje się prace wyburzeniowe i rozbiórkowe, prace związane z obróbką materiałów, szlifowanie i gładzenie, kruszenie i przesiewanie materiałów sypkich. Celem niniejszego badania była analiza narażenia na pyły pracowników zatrudnionych na różnych stanowiskach w branży budowlanej w Polsce. Materiał i metody: Na podstawie informacji uzyskanych ze stacji sanitarno-epidemiologicznych, obejmujących wyniki pomiarów stężeń pyłu wdychalnego i respirabilnego dokonano analizy ekspozycji na pyły pracowników sektora budowlanego. Określono przeciętne stężenia pyłu wdychalnego i respirabilnego na wyszczególnionych stanowiskach pracy w sektorze budowlanym, uwzględniając rodzaj pyłu. Oszacowano też odsetek przekroczeń obowiązujących aktualnie normatywów higienicznych dotyczących pyłów występujących w poszczególnych grupach stanowisk budowlanych. Wyniki: W latach 2001-2005 w branży budowlanej przeprowadzono w sumie 3717 pomiarów stężeń pyłów na stanowiskach pracy. Najwyższe stężenia pyłu wdychalnego obserwowano wśród takich grup zawodowych, jak lakiernicy i malarze proszkowi (4,76 mg/m³), pracownicy remontowo-budowlani (3,88 mg/m³) i spawacze (3,75 mg/m³). W przypadku pyłu respirabilnego najwyższe stężenia obserwowano na stanowiskach spawaczy (1,82 mg/m³), a także pracowników remontowo-budowlanych (0,89 mg/m³) i pracowników zajmujących się obróbką materiałów (0,79 mg/m³). Najwyższe odsetki przekroczeń NDS stwierdzono w przypadku spawaczy. Wnioski: Prace wykonywane na poszczególnych etapach procesu budowlanego stanowią źródło pyłu emitowanego do środowiska. Pracownicy budowlani zatrudnieni przy tych pracach narażeni są na pył w stopniu bardzo zróżnicowanym, często przekraczającym obowiązujące w Polsce wartości dopuszczalne. Czynności związane z intensywną emisją pyłu, wykonywane zwłaszcza w pomieszczeniach zamkniętych, powinny zostać objęte obowiązkiem stosowania indywidualnych ochron dróg oddechowych. Med. Pr. 2009;60(4):247-257