Wstęp: Zdrowie i bezpieczeństwo zawodowe pracujących postrzegane jest często jako przedmiot podlegający ochronie wyłącznie przed zagrożeniami środowiska pracy bez uwzględniania czynników społeczno-demograficznych oraz niezawodowych czynników zależnych od kultury pracy i jakości życia. W przeprowadzonym badaniu oceniono wpływ czynników społeczno-demograficznych na samoocenę stanu zdrowia i częstość skarg zdrowotnych w populacji pracujących w dużym zakładzie oraz na postrzeganie przez pracujących wpływu warunków pracy na ich stan zdrowia i występowanie u nich wybranych chorób i dolegliwości. Materiał i metody: Badanie przeprowadzono na populacji pracujących w dużym zakładzie pracy. Informacje pozyskano z zachowaniem anonimowości za pomocą kwestionariusza wypełnianego samodzielnie przez respondentów. Analizie poddano siłę związku między trzema grupami zmiennych: 1) subiektywną oceną zdrowia; 2) zobiektywizowaną (określona na podstawie relacji o faktach) oceną stanu zdrowia i 3) zmiennymi społeczno-demograficznymi. Wyniki i wnioski: Czynniki demograficzne wywierają wyraźny wpływ na samoocenę zdrowia i częstość skarg na dolegliwości zdrowotne związane i niezwiązane z warunkami pracy. Częstość odpowiedzi wskazujących na związek między pracą a dolegliwościami zależała od płci i stażu pracy w zakładzie. Na liczbę wymienianych chorób lub dolegliwości wpływały: płeć, wiek, staż pracy w badanym zakładzie pracy oraz wysokość wykształcenia. Podsumowując, gorzej niż inni respondenci oceniają swoje zdrowie: 1) osoby powyżej 50. roku życia, 2) osoby pracujące 16 i więcej lat w badanym zakładzie pracy, 3) osoby z wykształceniem innym niż wyższe, 4) osoby z nadwagą. Wyniki wskazują na potrzebę uwzględniania w polityce zdrowotnej zakładów pracy charakterystyki społeczno-demograficznej populacji pracujących. Med. Pr. 2009;60(4):289-301