Wstęp: W artykule przedstawiono problem narażenia na materiał potencjalnie zakaźny wśród pracowników opieki medycznej, studentów nauk medycznych, a także wśród innych grup zawodowych - policjantów, pracowników służby więziennej i personelu sprzątającego. Materiał i metody: W badanym okresie do kliniki zostało przyjętych 200 osób eksponowanych na materiał potencjalnie zakaźny celem oceny ryzyka zakażenia HBV, HCV, HIV i wdrożenia ewentualnej profilaktyki pooekspozycyjnej. W dniu przyjęcia u eksponowanych wykonano oznaczenie antygenu HBs, przeciwciał anty-HCV i anty-HIV, a osobom podającym przebyte szczepienie przeciw WZW typu B - miano przeciwciał anty-HBs. W surowicy osób źródłowych także wykonano badania na obecność zakażenia tymi wirusami. Wyniki: W badanej grupie, która miała kontakt z materiałem zakaźnym 93 osoby były pracownikami opieki medycznej (25 lekarzy, 63 osoby z personelu pielęgniarskiego i 5 studentów nauk medycznych), 53 pracownikami służb mundurowych (30 policjantów i 23 pracowników służby więziennej), a 42 pracownikami firm sprzątających obiekty związane z opieką zdrowotną. Pozostałych 12 osób było mieszkańcami województwa łódzkiego, u których doszło do ekspozycji na materiał potencjalnie zakaźny w sposób niezwiązany z wykonywanym zawodem. Wnioski: Mimo wprowadzenia „bezpiecznych igieł" pracownicy opieki medycznej nadal są eksponowani na zakaźny materiał biologiczny. Lekceważony jest problem narażenia pracowników służb mundurowych. Brak kontroli odpowiedzi na szczepienia przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B wśród osób niezwiązanych z opieką medyczną stwarza ryzyko zakażeń. Med. Pr. 2010;61(1):15-23