Artykuł jest drugą częścią pracy opublikowanej we wcześniejszym numerze czasopisma. W tej części omówiono rodzaje i metody programów i interwencji antystresowych stosowanych na poziomie przedsiębiorstw oraz ich skuteczność. Dane literaturowe wskazują, że nie ma uniwersalnych efektywnych metod zwalczania stresu w miejscu pracy, a ich skuteczność zależy od wielu czynników: doboru właściwej metody, właściwości organizacji oraz właściwości indywidualnych beneficjentów. Interwencje antystresowe powinny być przeprowadzane zarówno na poziome organizacji, jak i indywidualnym oraz wykorzystywać możliwie szerokie spektrum metod i technik (np. przeprojektowywanie pracy, techniki poznawczobehawioralne, relaksacja). Opracowane standardy powinny być ostrożnie adaptowane w różnych działach gospodarki, przedsiębiorstw z uwzględnieniem oszacowanego ryzyka stresu i grupy ryzyka. Do skutecznego przeciwdziałania nadmiernemu stresowi zawodowemu konieczne są rozwiązania systemowe. Potrzebna jest przede wszystkim odpowiednia polityka państwa traktująca problematykę stresu zawodowego jako istotny element ochrony zdrowia pracujących, doskonalenie wiedzy know-how w zakresie budowania i wdrażania programów prewencji stresu zawodowego, powszechna edukacja nt. czynników wywołujących stres w pracy oraz jego skutków indywidualnych, organizacyjnych i społecznych. Med. Pr. 2010;61(2):191-204