Wstęp: W doniesieniu przedstawiono podstawowe dane liczbowe o chorobach zawodowych stwierdzonych w 2009 r. Materiał i metody: Podstawą opracowania były „Karty stwierdzenia choroby zawodowej" wystawione przez stacje sanitarno-epidemiologiczne w 2009 r. i przesłane do Centralnego Rejestru Chorób Zawodowych. Dane przedstawiono z uwzględnieniem jednostek chorobowych, płci i wieku osób chorych, okresu narażenia w miejscu pracy na czynniki szkodliwe powodujące stwierdzoną patologię oraz w zależności od działów gospodarki narodowej i województw. Zapadalność scharakteryzowano za pomocą współczynników obliczanych w stosunku do liczby zatrudnionych lub do liczby pracujących. Wyniki: W 2009 roku stwierdzono 3146 przypadków chorób zawodowych. Współczynnik zapadalności wynosił 29,9 przypadków na 100 tys. zatrudnionych. Najwyższą zapadalnością charakteryzowały się: choroby zakaźne lub pasożytnicze (8,4 na 100 tys.), pylice płuc (6 na 100 tys.) i przewlekłe choroby narządu głosu (5,9 na 100 tys.). U 78% osób z chorobą zawodową okres narażenia na czynnik szkodliwy wynosił co najmniej 20 lat. W przemyśle najwyższa zapadalność dotyczyła zatrudnionych w górnictwie i wydobywaniu
(297,5 przypadków na 100 tys.). Województwem o najwyższej zapadalności było śląskie (54 przypadki na 100 tys. pracujących), a najniższy współczynnik odnotowano w mazowieckim (7,5 na 100 tys.). Wnioski: Liczba przypadków chorób zawodowych w stosunku do poprzedniego roku zmalała o 400, tj. o 11,3%, a współczynnik zapadalności o 13,8%. W liczbach bezwzględnych największy spadek odnotowano w chorobach narządu głosu (o 168 przypadków, tj. 23%). Med. Pr. 2010;61(4):369-379