Zaburzenia właściwości biofizycznych skóry zachodzące w przebiegu reakcji z podrażnienia wywołanej ekspozycją na substancje chemiczne mogą być badane przy pomocy wielu nieinwazyjnych metod. Najczęściej dokonuje się oceny przeznaskórkowej utraty wody (TEWL), uwodnienia naskórka, pH, rumienia, pigmentacji oraz skórnego przepływu krwi. Metody te stosowane są również do oceny indywidualnej podatności na działanie drażniące. W kosmetologii i dermatologii służą one do badania skuteczności i bezpieczeństwa kosmetyków, leków i środków do higieny skóry. Ponadto mogą stanowić użyteczne narzędzie do diagnostyki i monitorowania różnych dermatoz oraz oceny towarzyszących im zjawisk patologicznych. Med. Pr. 2010;61(4):457-466