Wstęp: Długotrwała ekspozycja na drgania mechaniczne przenoszone na kończyny górne wiąże się ze zwiększonym ryzykiem, a następnie rozwojem dolegliwości i objawów o etiologii naczyniowej, nerwowej i ze strony układu kostno-szkieletowego w kończynach górnych. Jest mało danych o możliwości cofnięcia się zmian chorobowych po przerwaniu narażenia. Cel: Ocena odległych skutków zdrowotnych narażenia na drgania mechaniczne u osób z rozpoznanym zespołem wibracyjnym i możliwości cofnięcia się zmian chorobowych w obrębie obwodowego układu naczyniowego i nerwowego po przerwaniu narażenia. Materiał i metody: Przeprowadzono analizę dokumentacji medycznej pacjentów Przychodni Chorób Zawodowych IMP z lat 1999-2004, badanych w kierunku zespołu wibracyjnego, oraz pacjentów badanych w ramach czynnego poradnictwa w trzech wojewódzkich ośrodkach medycyny pracy. Do badań wybrano 45 osób, u których co najmniej 5 lat wcześniej rozpoznano postać naczyniowo-nerwową zespołu wibracyjnego. U wszystkich przeprowadzono badanie lekarskie ukierunkowane na ocenę układów krytycznych dla działania wibracji miejscowej oraz badania czynnościowe obwodowego układu naczyniowego (próbę oziębiania i termometrię skórną) i nerwowego - badanie czucia wibracji. Wyniki: Średni wiek badanych osób w chwili rozpoznania choroby zawodowej wynosił 48,2 lat, średni staż pracy w narażeniu na wibrację miejscową - blisko 20 lat. W badanej grupie przeważały osoby, u których rozpoznano zespół wibracyjny w okresie zmian wczesnych, tylko w 5 przypadkach rozpoznano zaawansowaną chorobę. Od czasu rozpoznania choroby zawodowej jedynie 7 osób pracuje zawodowo, ponad połowa otrzymuje świadczenia rentowe. Większość badanych twierdzi, że nie odczuli zdecydowanej poprawy stanu zdrowia po przerwaniu narażenia na wibrację miejscową. Wnioski: Wyniki przeprowadzonych badań wskazują na złe rokowanie w postaci naczyniowo-nerwowej zespołu wibracyjnego mimo przerwania narażenia zawodowego. Całkowite ustąpienie zmian możliwe jest tylko u osób, u których zespół został rozpoznany w okresie zmian wczesnych, w młodym wieku i po krótkim okresie narażenia.