Wstęp: Celem podjętych badań była analiza związku między stresem zawodowym oraz sposobem radzenia sobie z nim a nawykami żywieniowymi pracowników. Materiał i metody: Badania przeprowadzono w grupie 160 kobiet zatrudnionych w administracji publicznej województwa łódzkiego. W pracy wykorzystano Kwestionariusz Zachowań Związanych z Jedzeniem, Kwestionariusz do Subiektywnej Oceny Cech Pracy oraz Inwentarz Radzenia Sobie. Wyniki: Zaobserwowano istotne statystycznie zależności między nawykami żywieniowymi a poziomem stresu zawodowego w badanej grupie (ro-S = 0,17-0,29). Źródłem stresu istotnie korespondującym z niekorzystnymi nawykami żywieniowymi okazało się poczucie psychicznego obciążenia związanego ze złożonością pracy, brak kontroli oraz poczucie niepewności wywołane organizacją pracy. Strategią radzenia sobie ze stresem najsilniej związaną z niekorzystnymi nawykami żywieniowymi jest koncentracja na emocjach i ich wyładowanie (ro-S = 0,19) oraz poszukiwanie emocjonalnego wsparcia (ro-S = 0,16). Analiza testem rangowym U Manna-Witneya wykazała istotne różnice w występowaniu niekorzystnych nawyków żywieniowych między grupami z wysokim i średnim poziomem stresu zawodowego (U = 1583,50, p < 0,05). Niekorzystne nawyki częściej występujące w grupie z wysokim subiektywnie odczuwanym poziomem stresu zawodowego to nawykowe i emocjonalne przejadanie się. Wnioski: Wykazano, że istnieje związek między poziomem odczuwanego stresu zawodowego i sposobami radzenia sobie z nim a nawykami żywieniowymi wśród badanej grupy pracowników. Zasadne jest więc podejmowanie działań profilaktycznych mających na celu kształtowanie prozdrowotnych nawyków żywieniowych oraz propagowanie wiedzy dotyczącej związku między postępowaniem człowieka w sferze żywieniowej a stresem.