Od czasu wykrycia melatoniny w szyszynce bydlęcej minęło już ponad 50 lat. Początkowo uznawano, że związek ten spełnia tylko funkcję regulatorową w procesach fizjologicznych zachodzących w rytmie dobowym, jednak w toku dalszych badań zaczęto temu hormonowi przypisywać inne właściwości, w tym także przeciwnowotworowe. Celem pracy był przegląd piśmiennictwa dotyczącego biologicznego znaczenia melatoniny, a w szczególności antynowotworowego działania tego hormonu. Do analizy wybrano prace anglojęzyczne, opublikowane od początku lat 60. do 2010 r., umieszczone w bazie Medline. Wyniki większości badań eksperymentalnych sugerują, że wpływ melatoniny na hamowanie procesów powstawania i wzrostu nowotworów hormonozależnych objawia się zmniejszeniem ekspresji receptorów estrogenowych i syntezy estradiolu. Ochronne właściwości melatoniny przed rozwojem nowotworów mogą polegać także na spowolnieniu proliferacji komórek nowotworowych, zmniejszeniu stresu oksydacyjnego oraz stymulującym działaniu na układ immunologiczny - na co wskazują wyniki większości badań in vitro lub in vivo. Mimo że zdecydowana większość prac potwierdza hipotezy o przeciwnowotworowych własnościach melatoniny, nie jest pewne, czy takie efekty jej działania występują w warunkach naturalnych. Bardzo dużo modeli eksperymentalnych bowiem prowadzono w warunkach ekstremalnych, z użyciem wysokich dawek melatoniny, poddając zwierzęta pinealektomii lub aplikując im substancje kancerogenne. Do tej pory przeprowadzono niewiele badań epidemiologicznych potwierdzających wyniki badań eksperymentalnych.