Wstęp: Do grup zwiększonego ryzyka ekspozycji przezskórnych należą zawodowi pracownicy medyczni, których codzienna praca związana jest z kontaktami z pacjentami i w związku z tym z narażeniem na kontakty z krwią i płynami ustrojowymi. Celem pracy było określenie częstości tego kontaktu, a także postaw wobec pacjentów zakażonych wirusami krwiopochodnymi i postępowania po ekspozycjach zawodowych na materiał zakaźny. Materiał i metody: Badanie przeprowadzono metodą ankietową w grupie 151 osób. Wyniki: Aż 77,5% lekarzy i 98,2% pielęgniarek doświadcza kontaktów z materiałem zakaźnym co najmniej kilka razy w tygodniu. Jednocześnie 45% lekarzy i tylko 18,9% pielęgniarek stwierdziło, że nigdy nie skaleczyli się zanieczyszczoną igłą lub innym narzędziem medycznym. Niepokojące jest również to, że jedynie 45,5% lekarzy i 66,7% pielęgniarek zgłasza takie sytuacje przełożonym. Wnioski: Badanie dowiodło, że pracownicy medyczni są grupą zawodową regularnie narażoną na kontakty z krwią, płynami ustrojowymi, wydzielinami i wydalinami pacjentów. Mimo tak częstych kontaktów z płynami ustrojowymi pacjentów, a równocześnie dość częstych zranień narzędziami medycznymi, wiedza personelu lekarskiego na temat zakażeń krwiopochodnych jest niewystarczająca. Większość pracowników medycznych zmienia jednak swoje zachowania pod wpływem świadomości opieki nad pacjentem zakażonym.