Wstęp: Celem pracy było porównanie metod oznaczania selenu w surowicy/osoczu technikami bezpłomieniowej spektrometrii atomowej z odparowaniem w kuwecie grafitowej (GF-AAS) oraz spektrometrii mas z plazmą indukcyjnie sprzężoną (ICP-MS). Materiał i metody: Oznaczenia wykonywano w surowicy/osoczu krwi pobranej z żyły łokciowej przy użyciu technik GF-AAS na aparacie Unicam Solar 989 QZ oraz ICP-MS na aparacie Elan DRC-e PerkinElmer (SCIEX, USA). Oznaczenia weryfikowano, stosując wewnętrzną kontrolę jakości oznaczeń z użyciem materiałów odniesienia Clincheck® Serum Control Level 1 (Recipe, Germany) oraz zewnętrznej kontroli jakości opierającej się na systematycznym udziale w niemieckim programie kontroli jakości oznaczeń (G-EQUAS). Wyniki: Wyznaczone parametry walidacyjne dla obu technik wynoszą odpowiednio: GF-AAS - precyzja 8%, granica wykrywalności 3,4 μg/l, powtarzalność 7,2%, poprawność 6,8%, odzysk 93,2%; ICP-MS - precyzja 5,9%, granica wykrywalności 0,19 μg/l, powtarzalność 5,5%, poprawność 2,4%, odzysk 97,6%. Wnioski: Porównanie obu technik wskazuje, że zarówno technika GF-AAS, jak i ICP-MS charakteryzują się wysoką selektywnością i precyzją oznaczeń selenu w surowicy, jednak technika ICP-MS pozwala uzyskać niższe granice wykrywalności i można ją wykorzystywać do równoległego oznaczania obok selenu innych metali, np. miedzi (Cu) i cynku (Zn) (analiza wieloelementowa).