Wstęp: Program realizowany jest na dwóch poziomach: zakładu pracy i województwa. Zakłady opracowują i wdrażają programy prozdrowotne dostosowane do własnych potrzeb i możliwości. Ich działania stymulują, wspierają merytorycznie i szkoleniowo trzy wojewódzkie ośrodki medycyny pracy, finansowane w tym zakresie przez Urząd Marszałkowski. Przebieg pierwszego etapu programu został poddany ewaluacji przy wykorzystaniu kwestionariusza samooceny organizacji. Cel pracy: Celem pracy jest omówienie kwestionariusza ewaluacyjnego oraz wyników uzyskanych w zakładach pracy uczestniczących w programie. Na tej podstawie dokonano analizy przebiegu programu w skali województwa oraz przedstawiono wnioski dla jego doskonalenia. Materiał i metody: Kwestionariusz pomaga firmie oszacować główne czynniki stresu i dyskomfortu, potrzeby i plany dotyczące działań interwencyjnych, możliwości i uwarunkowania ich realizacji oraz stan dotychczasowych przedsięwzięć dotyczących redukcji stresu. Przy jego zastosowaniu zgromadzono informacje pochodzące od 30 firm (głównie z dziedziny ochrony zdrowia, administracji, edukacji) uczestniczących w programie. Wyniki: W zakładach stwierdzono niechęć do prowadzenia rzetelnej ewaluacji problemów zdrowia psychicznego. Przed przystąpieniem do programu tylko co druga organizacja uwzględnia stres w ocenie ryzyka zawodowego, niespełna 2/3 organizacji zrealizowało jakiekolwiek działania redukujące stres, a 1/2 konsultowała je z personelem. Firmy dwukrotnie częściej oceniają, że szanse opanowania głównych problemów są niewielkie, niż że są duże. Jako swoje mocne strony najczęściej (w co drugiej organizacji) wskazują kadrę, a także pracowników zainteresowanych problemem. Wnioski: Należy poprawić rzetelność prowadzenia ewaluacji i zwiększyć wykorzystanie jej wyników. Strategia programu w skali województwa wymaga modyfikacji w kierunku kreowania przychylnych i aktywnych postaw pracodawców wobec redukcji stresu oraz wzmocnienia kompetencji liderów w zakładach pracy. Narzędzia i wnioski z ewaluacji wdrożenia mogą być wykorzystane w podobnych programach. Med. Pr. 2011;62(6):609-622