Abstract

Wstęp: Analiza liczby stwierdzonych przypadków zawodowego wirusowego zapalenia wątroby (WZW) w Polsce w latach 1971-2009 pokazuje wyraźny trend wzrostowy do końca lat 80., a następnie tendencję spadkową, nadal się utrzymującą. Celem pracy było określenie liczby zawodowych WZW B i C stwierdzonych w latach 1999-2009 w województwie pomorskim wśród pracowników ochrony zdrowia, w podziale na rodzaj i lokalizację jednostki ochrony zdrowia oraz kategorię stanowiska pracy, na którym doszło do zakażenia. Materiały i metody: Do analizy sytuacji epidemiologicznej i uwarunkowań ekspozycji zawodowej na WZW wśród pracowników ochrony zdrowia w województwie pomorskim uzyskano dane z 338 kart stwierdzenia choroby zawodowej. Wyniki: Stwierdzono w tym okresie 341 przypadków zawodowego WZW B i C (229 - WZW B, 112 - WZW C), wyłącznie u pracowników ochrony zdrowia. W latach 1999-2009 spadek liczby rozpoznań zawodowego WZW B wyniósł 96,6%, a WZW C od roku 2000 - 90,5%. Najwięcej zakażeń miało miejsce na terenie dużych miast: Gdańska, Gdyni i Słupska. Aż 301 przypadków (89%) zachorowań wystąpiło wśród kobiet, a 37 (11%) wśród mężczyzn. Najwięcej zakażeń wykazano u pielęgniarek i położnych (odpowiednio 155 i 10 przypadków), najwięcej zachorowań miało miejsce w szpitalach (230 przypadków), laboratoriach analitycznych (42 przypadki), przychodniach i gabinetach stomatologicznych (po 20 przypadków). Wnioski: Uzyskane dane wskazują na znaczący spadek zachorowań na zawodowe WZW w analizowanym okresie. Największą liczbę zakażeń stwierdzono wśród pracowników szpitali i laboratoriów. Zwraca uwagę wysoka liczba zachorowań w małej liczebnie grupie zawodowej, jaką są pracownicy laboratoriów analitycznych. Med. Pr. 2012;63(4):441-452

Key words