Wstęp: Palenie tytoniu jest najważniejszym modyfikowalnym czynnikiem ryzyka przewlekłych chorób niezakaźnych oraz główną przyczyną przedwczesnej umieralności w większości krajów. Celem badania była ocena rozpowszechnienia palenia tytoniu w populacji dorosłych mieszkańców województwa łódzkiego oraz identyfikacja czynników, które mogą przyczyniać się do palenia tytoniu. Materiał i metody: W badaniu wzięła udział reprezentatywna grupa 1037 mieszkańców województwa łódzkiego w wieku 18-65 lat. Wytypowanie uczestników oraz wszystkie etapy badania były zgodne z metodyką przyjętą dla Wieloośrodkowego Badania Stanu Zdrowia Ludności (WOBASZ). Do identyfikacji czynników, które mogą przyczyniać się do palenia tytoniu zastosowano logistyczną analizę regresji. W pierwszym etapie obliczono współczynniki surowe - ilorazy szans, następnie zastosowano analizę wieloczynnikową uwzględniającą jednoczesny wpływ wszystkich zmiennych na ryzyko palenia tytoniu przez osoby badane. Wyniki: Tytoń regularnie paliło 40,8% badanych mężczyzn i 19,5% kobiet. Istotnie częściej paliły osoby z małej gminy niż liczącej powyżej 40 tys. mieszkańców (mężczyźni: OR = 2,1; 95% CI 1,3-3,6; kobiety: OR = 2,8; 95% CI 1,5-5,2). Ryzyko palenia papierosów było niższe dla osób po 64. roku życia (mężczyźni: OR = 0,3; 95% CI 0,1-0,8; kobiety: OR = 0,1; 95% CI 0,02-0,5). Istotnie częściej palili mężczyźni z wykształceniem podstawowym/zawodowym niż osoby posiadające wyższe wykształcenie (OR = 3,1; 95% CI 1,4-6,8) oraz kobiety rozwiedzione (OR = 3,3; 95% CI 1,4-7,5) i wdowy (OR = 3,1; 95% CI 1,2-8,0) w porównaniu z zamężnymi. Wśród mężczyzn ryzyko palenia papierosów było wyższe przy niskim dochodzie na członka rodziny (OR = 2,4; 95% CI 1,2-4,9). Wnioski: Analiza wieloczynnikowa wykazała, że palenie było istotnie związane z wiekiem, poziomem wykształcenia, dochodów oraz stanem cywilnym i miejscem zamieszkania badanych. Med. Pr. 2008;59(2):143-148