Wstęp: W ostatnich latach mobbing jako „szczególny" rodzaj konfliktu został uznany za jeden z czynników ryzyka zawodowego, który wynika ze środowiska społecznego. Do grup szczególnie narażonych na mobbing należą pracownicy służby zdrowia. Zmieniająca się struktura rynku pracy powoduje, że praca pielęgniarek często wykonywana jest pod silną presją, co sprzyja nasilaniu się tego zjawiska. Cel pracy: Przedmiotem badań było określenie skali zjawiska mobbingu w grupie zawodowej pielęgniarek/pielęgniarzy zatrudnionych w szczecińskich szpitalach. Materiał i metody: Badanie przeprowadzono metodą sondażu diagnostycznego z użyciem kwestionariusza ankiety w grupie 1578 pielęgniarek/pielęgniarzy, zatrudnionych w szczecińskich szpitalach. Analizie statystycznej poddano 1261 prawidłowo wypełnionych kwestionariuszy ankiety. Wyniki: Uzyskane wyniki badań wskazują na powszechność zjawiska mobbingu w grupie zawodowej pielęgniarek (18,6%), zaś jako mobbera (oprawcę) badani najczęściej wskazują przełożonego (40%). Wnioski: Powszechność zjawiska mobbingu w grupie zawodowej pielęgniarek/pielęgniarzy świadczyć może o niedoskonałości procesów Zarządzania Zasobami Ludzkimi (ZZL). Med. Pr. 2008:59(3):223-228