POSZUKIWANIE PROGNOSTYCZNYCH MARKERÓW METABOLOMICZNYCH EFEKTYWNOŚCI INTERWENCJI ŻYWIENIOWEJ U PACJENTÓW HEMODIALIZOWANYCH
UMO-2017/27/B/NZ5/01922
prof. dr hab. Jolanta Gromadzińska
Czas realizacji projektu: 06.09.2018 - 05.09.2021
Stan odżywienia pacjentów poddawanych hemodializie ma wpływ na jakość życia i ich dalsze rokowanie. Zrównoważona dieta dostarczająca składniki pokarmowe w odpowiednich ilościach wydłuża życie chorych, obniża ryzyko powikłań metabolicznych, czy rozwoju stanu zapalnego. Wyniszczenie białkowo-energetyczne (PEW, ang. protein-energy wasting) pozostaje nierozpoznane i nieleczone u około 75% pacjentów hemodializowanych.
U pacjentów hemodializowanych wyniszczenie białkowo-energetyczne związane jest m.in. z niedostatecznym spożyciem pokarmów, restrykcyjnymi dietami ograniczającymi spożycie wybranych składników oraz z zaburzeniami metabolicznymi wpływającymi na metabolizm białka, takimi jak insulinooporność, nadczynność przytarczyc czy kwasica metaboliczna. Do nasilenia PEW przyczyniają się także straty składników odżywczych oraz hiperkatabolizm związany ze wzrostem stężenia wskaźników stanu zapalnego i stresu oksydacyjnego podczas zabiegu dializy. Badania metabolizmu białek wyraźnie wskazują, że podanie dodatkowego posiłku podczas hemodializy znosi negatywny wpływ zabiegu na metabolizm białek w organizmie. Stwarza to możliwość wykorzystania interwencji dietetycznej w prewencji PEW. Brak jest jednak wiarygodnych biomarkerów pozwalających na kompleksową ocenę wpływu tego rodzaju interwencji na stan odżywienia pacjentów hemodializowanych.
Celem projektu jest identyfikacja biomarkerów niedożywienia i efektywności dwóch rodzajów interwencji żywieniowych w aspekcie poprawy stanu odżywienia pacjentów dializowanych.
Interwencja żywieniowa będzie polegała na podawaniu bezpośrednio przed dializą posiłku o wartości odżywczej wliczonej do całodziennej racji pokarmowej. Druga grupa pacjentów będzie realizowała standardowe zalecenia, bez takiego posiłku. Wartość energetyczna diet i spożycie składników pokarmowych w obu rodzajach interwencji będzie dostosowana indywidualnie na podstawie aktualnych zaleceń opracowanych dla tej grupy chorych.
Analiza metabolomicznych biomarkerów i stanu odżywienia w grupie kontrolnej osób zdrowych i dializowanych pacjentów pozwoli ocenić, czy standardowa interwencja żywieniowa może zmniejszać nasilenie PEW u pacjentów, oraz czy interwencja żywieniowa uwzględniająca podanie posiłku bezpośrednio przed dializą może mieć korzystny wpływ na poprawę stanu odżywienia.
Cele szczegółowe planowanych badań są następujące:
1. Identyfikacja wczesnych i prognostycznych metabolomicznych i biochemicznych markerów PEW u pacjentów dializowanych
2. Analiza stanu odżywienia oraz identyfikacja wczesnych i prognostycznych markerów metabolomicznych efektywności standardowej interwencji żywieniowej bez posiłku podawanego bezpośrednio przed zabiegiem hemodializy
3. Analiza stanu odżywienia oraz identyfikacja wczesnych i prognostycznych markerów metabolomicznych efektywności interwencji żywieniowej uwzględniającej spożycie posiłku bezpośrednio przed dializą.
-
------
Masz spostrzeżenia dotyczące strony?
wypełnij formularz
