Historia Instytutu
Początki Instytutu ściśle wiążą się z początkami łódzkiej Akademii Medycznej. W roku 1952 Minister Zdrowia powołał w jej ramach Instytut Medycyny Pracy, w którego skład weszły Poliklinika Chorób Zawodowych oraz Dział Higieny Pracy Państwowego Zakładu Higieny.
W dniu 31 stycznia 1954 r. uchwałą Rządu wyodrębniono z Akademii Medycznej Instytut Medycyny Pracy i utworzono samodzielną placówkę pod nazwą Instytut Medycyny Pracy w Przemyśle Włókienniczym i Chemicznym, podporządkowaną bezpośrednio Ministrowi Zdrowia. Działalność naukowa Instytutu, zatrudniającego wówczas 88 pracowników, skupiała się na toksykologii przemysłowej oraz patologii pracy. Pierwszym dyrektorem Instytutu był rektor Akademii Medycznej profesor Emil Paluch.
Kolejnym dyrektorem Instytutu został bliski współpracownik profesora Palucha – profesor Jerzy Nofer. To właśnie za czasów dyrektora Nofera Instytut rozwinął wszechstronną działalność w zakresie badań naukowych, specjalistycznego szkolenia, usług medycznych oraz organizacji i nadzoru nad przemysłową służbą zdrowia. W 1958 roku powstał Dział Kliniczny, w skład którego weszła Klinika Chorób Zawodowych. To on stał się jedyną w Łodzi oraz pierwszą w Polsce placówką leczącą choroby zawodowe i ostre zatrucia. W roku 1961 Instytut znalazł swą siedzibę przy ulicy Teresy, gdzie mieści się do chwili obecnej. Profesor Nofer był także inicjatorem rozbudowy Instytutu, przeprowadzonej w latach 1970–1976.
W 1975 roku Instytut stał się ośrodkiem referencyjnym WHO, a jednocześnie największym w Polsce ośrodkiem szkoleniowym dla przemysłowej służby zdrowia oraz służby sanitarnej. W dowód ogromnego wkładu dyrektora J. Nofera w rozwój medycyny pracy w Polsce Ministerstwo Zdrowia nadało w 1983 roku Instytutowi Medycyny Pracy w Łodzi jego imię.
W roku 1977 następcą profesora Nofera został profesor Janusz Indulski, który był inicjatorem nowych kierunków w dziedzinie medycyny pracy i zdrowia publicznego. W okresie sprawowania przez niego funkcji Dyrektora, Instytut stał się niekwestionowanym autorytetem w obu tych dziedzinach. W 1986 roku został wpisany do rejestru jednostek badawczo-rozwojowych. W 1987 uzyskał prawo nadawania stopni naukowych doktora habilitowanego i doktora nauk medycznych w zakresie medycyny i biologii medycznej, a od 2010 roku posiada także uprawnienia do nadawania stopnia doktora nauk o zdrowiu. Z dniem 1 stycznia 2000 r. Minister Zdrowia powołał na stanowisko dyrektora profesora Konrada Rydzyńskiego, który pełni swoją funkcję do dziś.
Wszystkie osoby zainteresowane historią naszego Instytutu zachęcamy do lektury:
jubileuszowej monografii wydanej z okazji 50-lecia oraz
jubileuszowej monografii wydanej z okazji 60-lecia działalności IMP.
-
------
Masz spostrzeżenia dotyczące strony?
wypełnij formularz
